Kerk
De kerk is gebouwd uit tufstenen uit de Eiffel. Waarschijnlijk stond er daarvoor al een houten kerk. Bij latere herstelwerkzaamheden zijn bakstenen gebruikt uit de omgeving. De kleine Romaanse kerkramen werden dichtgemetseld en lange Gotische vensters geplaatst. De muren bestonden daardoor uit verschillende stenen van vorm en kleur. Daarom zijn de muren bedekt met cementplaten, die daarmee ook de geschiedenis van de kerk bedekken.
De grootte van de kerk is steeds aangepast aan het gebruik. De eerste stenen kerk was veel kleiner dan de tegenwoordige. In de 13e eeuw is de kerk verlengd vanwege het aantal inwoners.
Bij herstelwerkzaamheden in de 16e eeuw is de toegangsdeur aan de zuidkant van het midden verplaatst naar de huidige plaats. De daar tegenoverliggende deur aan de noordkant is dichtgemetseld.
In de 17e eeuw werd de ingang uitgebreid met een tochtportaal. De overgebleven deur heeft gelijkenis met de deur tussen het schip van de kerk en de toren.
In 1854 is het koor van de kerk ingekort omdat het de landbouwtrekkers in de weg stond. De lengte van de kerk werd daarmee teruggebracht tot ca. 27 meter. De kansel die eerder aan de zuid muur hing, verhuisde naar de oost muur. Ook werd de vlakke balkenzolder door een stucwerkgewelf vervangen.
Bij de laatste restauratie in 1999 is de kerk teruggebracht naar het bestek van 1854. Daarbij is het houten gangpad vervangen door een pad met Bremer zandsteen, wat volgens dit bestek het oorspronkelijke plan was. Tevens is de kerk voorzien van een waterleiding, consistorie en keuken.
Van de grafzerken die onder het gangpad ter versteviging lagen, is die met Latijnse tekst van predikant Andreas Straetman zichtbaar gebleven.
